In de productiewereld zit men altijd tussen twee opeenvolgende factoren: de initiële kosten van mallen versus hun duurzaamheid op lange termijn. Aluminiummallen zijn aanvankelijk goedkoper dan stalen mallen, ongeveer 40 tot 60 procent goedkoper in het begin. Maar hier is het addertje onder het gras: deze aluminiummallen houden niet zo lang stand, dus wanneer bedrijven meer dan ongeveer een half miljoen onderdelen moeten produceren, verdwijnen de besparingen snel. Er zijn echter manieren om de gereedschapskosten te verlagen. Het kiezen van de juiste materialen en het vereenvoudigen van de vorm van onderdelen kan wonderen doen. Je moet alleen goed kijken waar slijtage optreedt en precies bepalen hoeveel onderdelen er gemaakt zullen worden voordat je een beslissing neemt. De meeste bedrijven vinden dit evenwicht overigens na een paar testruns.
Wanneer de wanddikte meer dan ongeveer 15% afwijkt van de specificatie, voegt dit doorgaans tussen de 20 en 35 procent extra tijd toe aan elke productiecyclus en leidt dit tot een grotere kans op vervormingsproblemen. Recente onderzoeken naar auto-onderdelen toonden echter iets interessants: bedrijven die tijd besteedden aan het correct plaatsen van gietgaten en het optimaliseren van hun loopsystemen, zagen hun afval met ongeveer 18% dalen en bespaarden jaarlijks zo'n tweeënzeventigduizend dollar aan gereedschapsonderhoud. Wat echt indrukwekkend is, is hoe weinig inspanning dit kostte in de planningfase: slechts ongeveer veertien extra uren voor ingenieurs tijdens het ontwerpproces. Deze kleine investering loont zich ruimschoots als je rekening houdt met alle geld dat later wordt bespaard in de productieprocessen.
Wanneer bedrijven de principes van Design for Manufacturability of DFM toepassen in combinatie met hun totale eigendomskostenanalyse, vermijden ze kortzichtige keuzes die uiteindelijk duurder uitpakken in de productie. Input van productieteams al in het ontwerpstadium vermindert gereedschapswijzigingen met ongeveer twee derde. Tegelijkertijd zijn onderdelen doorgaans consistenter, wat erg belangrijk is bij het volgen van best practices voor spuitgieten. De combinatie werkt ook wonderen voor de winstgevendheid. Fabrikanten zien meestal een daling van ongeveer 22 procent in de kosten per onderdeel wanneer ze kijken naar productiecycli van vijf jaar, in plaats van te vertrouwen op ouderwetse manieren om kosten te verlagen.
Vereenvoudigde onderdeelgeometrieën met minimale inspringingen verlagen de matrijzkosten tot wel 30%, terwijl de levensduur van de mal wordt verlengd. Uit een studie over spuitgieten uit 2024 bleek dat het weglaten van complexe kenmerken zoals zijdelingse bewegingen de bewerkingstijd met 22% vermindert en de afvalpercentages in massaproductie met 15% doet dalen.
Een uittrekhelling van 1°–3° verbetert de betrouwbaarheid van de onderdeeluittrekking, waardoor productieonderbrekingen met 40% afnemen bij auto-onderdelen. Een gelijkmatige wanddikte van ≤4 mm voorkomt vervormingsfouten; fabrikanten rapporteren 18% minder kwaliteitsafkeuringen wanneer aan deze norm wordt voldaan.
Spuitgietanalysesoftware detecteert mogelijke fouten in een vroeg stadium, waardoor het aantal prototypemodificaties met 55% daalt. Sectoranalyse toont aan dat op simulatie gebaseerde ontwerpen 12% kortere cyclus tijden bereiken en 21% minder energie verbruiken in vergelijking met traditionele trial-and-error methoden.
Aluminiummallen bieden 40—60% lagere initiële kosten en een 2—3 weken kortere doorlooptijd in vergelijking met stalen gereedschappen, waardoor ze ideaal zijn voor prototyping en productie in kleine oplagen. Stalen mallen houden echter doorgaans 500.000+ cycli stand tegenover de levensduur van 100.000 cycli van aluminium® in situaties met massaproductie.
De werkelijke kostenanalyse gaat verder dan de aankoopprijs — stalen mallen vertonen 35—50% lagere totale kosten per 100.000 onderdelen wanneer onderhoudsintervallen en de frequentie van gereedschapvervanging worden meegewogen (Lifecycle Cost Report). Dit duurzaamheidsvoordeel wordt cruciaal bij projecties van productielooptijden van 5 jaar of langer.
Hoewel aluminium directe budgetverlichting biedt, lopen fabrikanten die jaarlijks 500.000+ eenheden produceren, het risico op 18—25% hogere jaarlijkse matrijzkosten vanwege versnelde slijtage. Verwerkers die stalen mallen gebruiken, verlagen de kosten per onderdeel met 0,3—0,8 cent bij duurzame productie, dankzij minder stilstand en consistente onderdelenkwaliteit.
Een goed ontwerp van een spuitgietmatrijs kan de kosten aanzienlijk verlagen wanneer de holten strategisch worden geplaatst. Neem bijvoorbeeld meervoudige holtematrijzen, die de productiecapaciteit met 3 tot 5 keer kunnen verhogen vergeleken met enkelvoudige holtematrijzen binnen dezelfde tijdsduur. Dat betekent dat de kosten per onderdeel daadwerkelijk lager zijn bij grote opleverhoeveelheden. Vervolgens zijn er familie-matrijzen, die verschillende onderdelen gemaakt van vergelijkbare materialen in één matrijs combineren. Matrijzenmakers rapporteren op basis van hun simulaties ongeveer 20% besparing op gereedschapskosten op deze manier. Maar hier is het addertje onder het gras: ontwerpers moeten het juiste evenwicht vinden tussen het aantal holten enerzijds en de duur van elke cyclus en de extra machine-druk die nodig is anderzijds. Te veel holten en de kwaliteit begint te dalen, dus het draait allemaal om het vinden van het juiste evenwicht tussen efficiëntie en het behoud van een goede productkwaliteit.
Het precies afstellen van de koelkanalen kan de cycluskertijden met 15 tot wel 30 procent verlagen, en helpt bovendien om vervormingen en inzakkende plekken te voorkomen die onderdelen onbruikbaar maken. Wanneer we koelkanalen in concentrische patronen aanbrengen rond de zwaardere delen van matrijzen, houden we de temperatuur vrij stabiel over het gehele oppervlak. Het verschil blijft binnen circa 1,5 graden Celsius, wat erg belangrijk is bij het produceren van onderdelen die perfect op elkaar moeten passen. Sommige computersimulaties met gebruik van CFD-technieken hebben ook iets interessants aangetoond. Spiraalvormige koelkanalen evacueren warmte veel efficiënter dan traditionele rechte ontwerpen, met name bij materialen zoals polypropyleen. Deze spiralen verhogen de warmteoverdrachtsnelheid met ongeveer 40 procent, volgens deze modelleringsstudies.
Tegenwoordig zijn gietvormontwerpers sterk afhankelijk van simulatiesoftware om problemen zoals vulpatronen, koelspanningspunten en hoe onderdelen loskomen tijdens uitschieten op te lossen, lang voordat er daadwerkelijk gereedschap wordt gemaakt. Recente onderzoeksresultaten uit 2023 tonen aan dat bedrijven die virtuele gietvormtests uitvoeren, herontwerpkosten met ongeveer twee derde verminderen in vergelijking met traditionele prototypebenaderingen. Wat maakt deze digitale hulpmiddelen zo waardevol? Ze stellen ingenieurs in staat om wanddiktes herhaaldelijk aan te passen en de positie van gates nauwkeurig te bepalen, terwijl de kosten aanzienlijk laag blijven. Sommige bedrijven melden besparingen van bijna tienduizend dollar per project, zonder dat de kwaliteitsnormen voor afgewerkte onderdelen worden opgeofferd.
Goedkopere mallen lijken op het eerste gezicht een goede deal, maar kosten fabrikanten gemiddeld ongeveer 47.000 dollar per jaar. Volgens een recent sectorrapport uit 2023 kunnen aanpassingen die nodig zijn tijdens de prototypefase bedrijven tussen de vijfduizend en vijftigduizend dollar per correctie kosten. En niemand houdt deze extra kosten in de oorspronkelijke prijsschattingen. Wanneer gereedschappen versleten raken, levert dat slechte oppervlakteafwerkingen op, wat na het begin van de productie ongeveer 12 tot 18 extra werkuren kost. Bovendien komen de onderdelen niet consistent overeen met de maatvoering, wat resulteert in ongeveer 6,2 procent meer afval dan bij hoogwaardige mallen.
Het toepassen van total cost of ownership (TCO)-principes laat zien dat stalen mallen vaak 40% lagere kosten per onderdeel behalen dan aluminium bij series van meer dan 500.000 stuks. De onderstaande tabel zet de kostenfactoren tegenover elkaar:
| Kostenmaatschappij | Goedkope mal | Premium mal | Verschil |
|---|---|---|---|
| Jaarlijks Onderhoud | $18,000 | $6,500 | +177% |
| Levensduur matrijs | 150k cycli | 1M+ cycli | -85% |
| Verlenging van cyclusduur | 22% (Jaar 3) | <5% (Jaar 5) | 4,4x |
Een medisch hulpmiddelenbedrijf kocht wat zij dachten dat een budgetvriendelijke matrijs was voor $92.000, maar het bleek van alles te zijn behalve dat. De machine had tijdens de eerste twaalf maanden 11 onverwachte reparaties nodig, wat neerkwam op ongeveer 380 verloren productie-uren. OK, deze matrijs kostte 22 procent minder dan de hoogste kwaliteitsmatrijzen op de markt. Toch had de productie van deze lijn een foutenpercentage van 8,7%, en sleten de onderdelen zo snel dat ze vaker vervangen moesten worden dan verwacht. Elke defecte eenheid kostte uiteindelijk veertien cent extra door al deze problemen. Vermenigvuldigd over een half miljoen bestelde eenheden, betekende dit dat het hele project uiteindelijk 35% boven begroting uitkwam vergeleken met het oorspronkelijke plan. Wat er in eerste instantie als kostenbesparing leek, bleek op termijn aanzienlijk duurder uit te pakken.
Hot News2024-04-25
2024-03-06
2024-03-06
2024-03-06
2024-03-06
2024-08-09